رابطة جهت‌گیری ورزشی و اعتیاد به تمرین در ورزشکاران قهرمانی: مطالعة اولیه

هدف این پژوهش بررسی رابطة جهت‌ گیری ‌ورزشی و اعتیاد به ‌تمرین و مقایسة این دو متغیر در ورزشکاران زن و مرد رشته های انفرادی و تیمی است. از بین ورزشکاران برتر اراک، 286 نفر انتخاب ‌شدند. داده‌ها با "سیاهة‌ اعتیاد به‌ تمرین" و "پرسش‌نامة جهت‌گیری ‌ورزشی" جمع‌آوری و با ضریب ‌همبستگی، آزمون تی،  تحلیل واریانس و رگرسیون تجزیه‌ و تحلیل ‌‌شد. نتایج نشان ‌داد که اعتیاد به‌ تمرین، برجسته‌بودن نقش‌ تمرین و پیامدهای روان‌شناختی‌ تمرین با رقابت‌جویی، پیروزی‌گرایی و هدف‌گرایی رابطة مثبت و معناداری‌ دارد. از بین متغیرهای پیش‌بین، تنها رقابت‌جویی اعتیاد به ‌تمرین را پیش‌بینی‌ کرد و ورزشکاران دارای اعتیاد به ‌تمرین نسبت ‌به همتایان بدون ‌اعتیاد، در سه زیر مقیاس جهت‌گیری ‌ورزشی، نمرة بالاتری کسب ‌کردند. نمرة ورزشکاران مرد در زیرمقیاس‌های رقابت‌جویی و برجسته ­بودن نقش‌ تمرین و نمرة کل اعتیاد، نسبت‌ به همتایان زن بالاتر بود و در زیرمقیاس‌های هدف‌گرایی و پیامدهای روان‌شناختی تمرین، نمرة ورزشکاران انفرادی از ورزشکاران تیمی بالاتر بود.